Trüf mantarı, meşelik alanlarda ve meşe ağaçlarının köklerinde, 5-20 cm derinlikte yetişen bir mantar türüdür. Akdeniz bölgesiyle özdeşleşen bu mantar, kokulu ve aromatik bir yapıya sahiptir. Dünyada trüf mantarı üretiminin %45'i Fransa, %35'i İspanya, %20'si ise İtalya tarafından sağlanmaktadır. Bunlar içinde en değerli olan ise kara elmas asıyla bilinen siyah trüftür. İtalyan mutfağında önemli bir yere sahip olan siyah trüf mantarının yetiştirilmesi çok zordur. Ülkemizde trüf mantarı yetiştiriciliğine yeni yeni başlanmıştır. Güneydoğu Anadolu'da köylüler tarafından toplanıp tüketilse de, yaygın olarak görülen bir besin değildir. Trakya ve Kuzey Anadolu bölgelerinde de trüf mantarına rastlamak mümkündür.
Ortalama ağırlığı 100 gram olan trüf mantarının aroması, en çok tazeyken ortaya çıkar. Giderek aromasını ve suyunu kaybeder. Bu yüzden hasat edildikten sonra en kısa süre içinde tüketilmesi önerilir. Mümkünse 5 gün içinde yemeklerde kullanılmalı ve tüketilmelidir. Trüf mantarı cam kavanozda, buzdolabında muhafaza edilmelidir. Suyla hiçbir şekilde temas etmemelidir. Çünkü su, mantarın çürümesine neden olur.
Trüf mantarının yağı aromayı hapsettiği için, genelde krema, yağ ve yumurta içeren yemeklerde kullanılır. Omletin ve makarnanın üzerine rendelenerek eklenir. Bunun dışında et yemeklerinde, salatalarda, kömürde pişirilerek veya füme şeklinde tüketilebilir. Beyaz trüf mantarı çiğ olarak makarna, salata ve yumurtanın üzerine rendelenerek tüketilir.
Trüf mantarının 70'e yakın çeşidi olduğu söylenmektedir. Ancak ön plana çıkan türleri şu şekildedir;
Şunlara da göz atın;