Greyfurt, sedef otugiller familyasına ait bir bitkidir. Altın top olarak da bilinen bu meyve, 1750'li yıllarda Jamaika'da ortaya çıkmış, doğal hibrit bir türdür. Yaprakları derimsi, çiçekleri ise beyazımsı renktedir. Meyveleri yassı, büyük, açık sarı renkli, ince kabuklu ve bol usarelidir. Hem çekirdekli, hem de çekirdeksiz türleri mevcuttur. Meyve dilimlerinin kabukları soyulduğunda, acılığı kalmaz. C vitamini bakımından zengindir. Greyfurtun mikropları öldürme özelliği de bulunur. İsteğe göre sade bir şekilde tüketilebilir veya suyu sıkılarak içilir.
Dünyada en çok greyfurt üretimi yapan ülke, Çin'dir. Vietnam, ABD, Meksika ve Güney Afrika sırasıyla Çin'i takip eder. Türkiye ise greyfurt üretiminde 7. sırada yer almaktadır. Ülkemizde greyfurt üretiminin %95'i Akdeniz ve Ege kıyılarında yapılır. Çukurova, en çok üretimin yapıldığı yerdir. Muğla'da greyfurt üretiminde önemli bir paya sahiptir.
Greyfurt, sıcak iklimi seven bir bitkidir. Hava sıcaklığının 2 derecenin altına düşmemesi gerekir. -9 derecenin altına düşüldüğünde, greyfurt ağaçlar donar ve ölür. Sıcak iklimi sevse de, 45 derecenin üzerine çıkılmaya başlandığında, greyfurt ağacı ciddi zarar görür. Bu ağaçlar, 12 derecede gelişmeye başlar, 36 derecede ise gelişimlerini sonlandırır. Meyvenin oluşumunda en ideal hava sıcaklığı 21 derecedir. Soğuk rüzgarlar, greyfurtu olumsuz yönde etkiler.
Greyfurt, humus yönünden zengin, derin, süzek, killi-tınlı veya kumlu-tınlı toprakları sever. Kökleri toprağın derinliklerine uzandığı için, oksijen isteği her zaman çok yüksektir. Bu yüzden ağır bünyeli topraklarda greyfurt yetiştirilmesi oldukça zordur. Bölgedeki taban suyu minimum 1,5 metrenin altında olmalıdır. Toprağın pH'sı 5,5-6 aralığında olmalıdır.
Diğer turunçgillerde olduğu gibi, greyfurt da kış meyvesidir. Greyfurt ağaçlarının tümü, Ekim-Kasım aylarında hasat edilir ve pazar tezgahlarındaki yerini alır.
Şunlara da göz atın;