Deve, sırtında hörgüç olarak bilinen ve yağ birikintileri taşıyan çift parmaklı bir toynaklıdır. Uzun zaman önce evcilleştirilen develer, özellikle çöl yaşamına ayak uydurmuş zorlu iklim koşullarına ayak uydurmuştur. Genellikle yolculuklarda ve yük taşıma alanında kullanılan develer, aynı zamanda besi hayvanı olarak da yetiştirilir. Devenin hem eti, hem de sütü, bazı ülkelerde son derece popülerdir.
Deve eti, ülkemizde pek meşhur olmasa da, yüzyıllardır yenir. Deve eti, Orta Doğu ve Kuzey Afrika'nın kurak bölgelerinde sık sık tüketilen bir etnik besindir. Özellikle kırmızı ete alternatif olarak kabul edilir. Somali, Eritre, Suudi Arabistan, Cibuti, Mısır, Suriye, Sudan, Libya, Etiyopya, Kazakistan ve Avustralya mutfağında, protein türlerinin sınırlı olabileceği yerlerde tüketilir. Kurak bölgelerde yenmesinin sebebi de budur. Avustralya, deve etinin ihraç edilmesi konusunda önemli bir yere sahiptir. Avustralya mutfağında sevilen bu et, özellikle Avrupa ve ABD'ye ihraç edilir. Uzun bir kültürel tarihe sahip olan deve eti, aslında kırmızı et kadar iyidir. Düşük yağ ve düşük kolesterol içeriği, dana ve kuzu etine göre daha avantajlı kabul edilir.
Deve etinin kalitesi, hayvanın cinsine, yaşına ve kas tipine bağlı olarak değişiklik gösterir. Deve eti, sığır etine göre daha serttir, bu yüzden uzun süre pişirmek gerekir. Özellikle yaşlı develer, genç develere göre daha sert bir yapıya sahiptir. Göğüs, kaburga ve fileto, en çok tercih edilen kısımlardır. Deve etinin yanı sıra deve sütü de, çöllerdeki göçebe kabilelerin temel gıdasıdır. Bu yüzden kurak bölgelerde deve eti tüketimi oldukça yaygındır. Zorlu koşullarda hayatta kalan develer, yüksek karkas verimi sebebiyle düşük gelirli ülkelerde artan et ihtiyacını karşılar. Eti lezzetli olduğu için, kuzu veya koyun ile karıştırılarak hamburger gibi yemeklerde birlikte kullanılır.
Deve eti, uzun süre pişirilir ve yumuşadığında tüketime uygun hale gelir. İsteğe göre haşlama veya soteleme gibi farklı tekniklerle pişirilir. Ancak deve etinin çiğ tüketilmesi sakıncalıdır. Diğer et çeşitlerinde olduğu gibi, deve etinin çiğ yenmesi bakterilerin hızla üremesine ve vücuda girmesine neden olabilir. 2005 tarihli bir raporda, çiğ deve karaciğeri tüketen dört kişi, hıyarcıklı veba vakasına yakalanmıştır. Bu yüzden deve eti, kesinlikle çiğ yenilmemelidir.
Şunlara da göz atın;